سعیدی

عضو سابق هیات مدیره سازمان بورس گفت: سهام شرکت‌هایی که محصول آن‌ها در بورس کالا عرضه می‌شود به دلیل امکان بررسی لحظه ای قیمت کالا و تأثیری آن بر روی سهام آن شرکت، ارزش واقعی پیدا می‌کند. از سوی دیگر با عرضه کالای شرکت های بورسی در بورس کالا، فعالان بازار دسترسی یکسانی به اطلاعات پیدا می کنند و به عبارتی سهام شرکت‌ها تحلیل‌پذیرتر می‌شود که این رویداد در حوزه سیمان نیز در حال تحقق است.

به گزارش «کالاخبر» به نقل از سنا، عضو سابق هیأت مدیره سازمان بورس،  قیمت‌گذاری دستوری را گزینه‌ حذف شده برای دولت دانست و گفت: دولت با درس‌آموزی از تجارب پیشین، برای کنترل قیمت کالاهایی که با کمبود مواجه هستند، سراغ قیمت‌گذاری دستوری کالا نمی‌رود؛  به عبارتی می توان گفت، قیمت‌گذاری دستوری کالاها از گزینه‌های دولت حذف شده است.

علی سعیدی گفت: تجربه سال‌ها استفاده از قیمت‌گذاری دستوری به وضوح نشان می‌دهد که به جای تمرکز بر قیمت یک کالا باید بر میزان عرضه و تقاضا توجه کرد به این معنا که هرگاه عرضه کالا افزایش یابد باعث کاهش قیمت می‌شود و بر این اساس اگر سیاست‌گذاری به دنبال کاهش قیمت یک محصول است باید به جای پایین نگه داشتن دستوری قیمت که نتیجه ای ندارد، برای رشد عرضه کالاها در بورس برنامه ریزی کند.  

وی تأکید کرد: برای مثال، دولت قبل در کنترل قیمت فولاد شکست سختی خورد و دود آن به چشم شرکت‌های تولیدکننده و سهامداران آن رفت که بخش عمده آن‌ها، افراد عادی و سهامداران عدالت بودند. در این میان، برخی دلالان و تولیدکنندگان محصولات میانی مانند پروفیل سازان و در و پنجره‌سازی سازان، سود رانتی زیادی بردند.

عضو سابق هیأت مدیره سازمان بورس ادامه داد: برای مثال در رویکرد قبلی درحالی‌که مصرف‌کنندگان نهایی مجبور بودند کالا را با قیمت بازار خریداری کنند، برخی پروفیل سازان با خرید مواد اولیه با قیمت تنظیم بازاری و فروش آن به نرخ آزاد سود کلانی کسب کردند.  

سعیدی ضمن یادآوری اینکه تجربه نشان داده که قیمت‌گذاری کالا آثار منفی زیادی دارد، گفت: در گذشته نظارت دولت فقط به بخش نخست زنجیره محدود می‌شد و اینکه کالا با چه قیمتی به دست مصرف‌کننده می‌رسد با نظارت صحیح روبه رو نبود که نتیجه آن سود دلالان و زیان تولیدکنندگان و سهامداران خرد و کلان شرکت‌ها بود.

پوشش ریسک‌های آینده با ابزارهای مالی

سعیدی ضمن اشاره به مزیت‌های عرضه سیمان و سایر کالاهای اساسی در بورس کالا، گفت: یکی از مهم‌ترین مزیت‌های بورسی شدن کالاها، استفاده از انواع ابزارهای مالی است که می‌توان روی آن‌ها تعریف کرد.

وی یادآور شد: فعالان اقتصادی با بهره‌مندی از ابزارها می‌توانند ریسک‌های مختلف را پوشش دهند. برای مثال، یک پیمانکار طرح‌های عمرانی یا انبوه‌ساز مسکن برای اینکه با قیمت حال حاضر سیمان خریداری کند، می‌تواند با استفاده از ابزار آتی، قبل از آغاز پروژه، اقدام به خرید محصول موردنیاز خود در آینده کند و بدین ترتیب، دیگر نگران نوسان قیمت نخواهد بود.

جلوگیری از چند نرخی شدن کالاها

او با بیان اینکه عرضه کالا از طریق بورس به شفافیت منجر می‌شود، ادامه داد: هرچند قیمت در بورس کالا براساس عرضه و تقاضا کشف می‌شود و متغیر است، اما تنها یک قیمت دارد و تک‌نرخی است، ولی کالاهایی که خارج از بورس عرضه می‌شوند دریک بازه زمانی مشخص دارای چندین قیمت متفاوت هستند.

به گفته وی، بدین ترتیب مزیت دیگر بورسی شدن کالاها، شفافیت قیمتی است. از سوی دیگر، امکان ردیابی دقیق فعالان بازار و محصولی که خریدوفروش می‌شود نیز وجود دارد. علاوه براین، برخلاف روش سنتی عرضه که خریداران و فروشندگان کالا شفاف نیست در بورس کالا، دولت می‌تواند مالیات قانونی خود را دریافت کند.

تحلیل‌پذیری ارزش سهام شرکت‌ها 

این کارشناس خبره بازار سرمایه درباره تأثیر ممنوعیت خرید و عرضه سیمان خارج از بورس کالا روی بورس اوراق بهادار، گفت: در بورس اوراق بهادار، همه فعالان بازار از وضعیت صنعت و بازار آگاه نیستند. این در حالی است که کالایی که در بورس کالا عرضه می‌شود امکان بررسی هر لحظه قیمت آن و تأثیری که بر روی سهام آن شرکت در بورس اوراق می‌گذارد، وجود دارد.

سعیدی تأکید کرد: قیمت، بحث ثانویه است، مهم این است که سهام این شرکت‌ها که محصول آن‌ها در بورس کالا عرضه می‌شود، ارزش واقعی پیدا می‌کند. بدین ترتیب قیمت واقعی سیمان بر روی سهام آن سریع‌تر اثر می‌گذارد و برای همه فعالان بازار دسترسی یکسانی به اطلاعات این کالا وجود دارد و سهام شرکت‌ها تحلیل‌پذیرتر می‌شود.  

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

آخرین اخبار

پربازدیدترین‌ها

بورس های کالایی جهان

بازار جهانی

آموزش

کلیدواژه ها