به گزارش «کالاخبر»؛ قرنطینه شدن مردم «ووهان» در چین، توقف پروازهای مسافری و تجاری از چین یا به مقصد چین در بیش از ۱۷ کشور دنیا، تعطیلی هتل‌های بزرگ شهر «ووهان» آن‌هم در ایام تعطیلات سال نوی چینی؛ ابعاد وسیع این مشکل را نشان می‌دهد. اما این مشکل علاوه بر جنبه انسانی و اجتماعی ازنقطه‌نظر اقتصادی هم اهمیت زیادی دارد.

«مجمع جهانی اقتصاد» پیش‌بینی کرد این بحران باعث کاهش نرخ رشد اقتصادی دنیا، کاهش ارزش و حجم تجارت در جهان و در نهایت، کاهش راندمان فعالیت‌های اقتصادی شود.

این مجمع کاهش ۳ درصدی حجم تجارت در دنیا به دلیل وضعیت هشدار ایجادشده در چین را مشکلی جدی قلمداد کرد و نوشت: چین سهم بزرگی در تجارت دنیا دارد و با شیوع این بحران نه‌تنها بازرگانان چینی نمی‌توانند به دیگر کشورها سفر کنند، بلکه حتی صادرات بخشی از کالاها هم محدود شده است. این به معنای کاهش حجم و ارزش تجارت جهانی است که بدون شک موقتی خواهد بود و تا پایان دوره شیوع ویروس کرونا ادامه خواهد داشت.

بسیاری برای نشان دادن بزرگی مشکل از وضعیت اقتصادی دنیا در جریان شیوع ویروس «سارس» در سال ۲۰۰۳ یاد می‌کنند. دران زمان شیوع سارس در پکن باعث شد تا نرخ رشد اقتصادی این کشور کاهش یابد و اقتصاد دنیا هم شاهد کاهش نرخ رشد و کاهش حجم و ارزش تجارت باشد.

به گزارش «آسوشیتدپرس» در سال ۲۰۰۳ میلادی، ارزش تولید ناخالص داخلی چین برابر با ۴ درصد تولید ناخالص داخلی دنیا بود، ولی هم‌اکنون ارزش تولید ناخالص داخلی این کشور برابر با ۱۶ درصد تولید ناخالص داخلی جهان است. البته باید به این نکته هم توجه داشت که ویروس «سارس» در شهر پکن مردم را درگیر کرده بود، پایتختی که سهم ۱۵ درصدی در تولید ناخالص داخلی چین دارد. ولی هم‌اکنون، ویروس کرونا، مردم را در شهر ۱۱ میلیون نفری «ووهان» تهدید می‌کند، شهری نسبتاً کوچک که بسیاری از آن به‌عنوان یکی از مراکز مهم تجاری در چین نام می‌برند. اما در واقعیت، سهم «ووهان» در تولید ناخالص داخلی چین فقط ۴ درصد است.

انتظار می‌رود در نتیجه این بحران، ارزش تولید ناخالص داخلی دنیا در سال ۲۰۲۰ میلادی ۰.۶ درصد کمتر از برآوردهای قبلی باشد.