به گزارش کالاخبر به نقل از فولاد ایران، بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ مصرف ظاهری فولاد در چین از ۱۷۰ میلیون تن به ۶۲۷ میلیون تن رسید و آن را به بزرگترین مصرف کننده فولاد دنیا تبدیل کرد ولی بین سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ روند نزولی گرفت که به دلیل افت تقاضا و اصلاحات اقتصادی بود ولی سال ۲۰۱۷ با اینکه روند رشد آرام شد ولی صعودی بود. از سال ۲۰۲۰ تاکنون مصرف بیشتر تحت تاثیر بهبود تولیدات صنعتی، محرک های مالی عظیم، ساخت و سازهای زیربنایی و انتقال به سمت کاهش آلاینده های کربنی بوده است.

حال ببینیم چرا تقاضای فولاد چین نزولی است. جمعیت چین رو به کاهش است. پیش بینی می شود که از سطح ۱.۴۱ میلیارد نفر در سال ۲۰۲۰، به ۱.۳۹ میلیارد نفر تا سال ۲۰۳۰ کاهش یابد و طی چند دهه آینده به تدریج کاهش یابد.

جمعیت چین در طول برنامه پنج ساله چهاردهم رشد صفر و منفی را تجربه خواهد کرد و در میان مدت تا بلندمدت تا سال ۲۰۳۵ حدود ۱.۴ میلیارد نفر باقی خواهد ماند. تا سال ۲۰۴۰، سطح جمعیت بیشتر کاهش خواهد یافت.

علاوه بر این، طبق سرشماری هفتم چین، گروه سنی بیش از ۶۰ سال به طور پیوسته در ساختار جمعیتی در حال افزایش است. از سهم ۱۸.۷ درصدی در سال ۲۰۲۰، این سهم به ۲۰.۸۷ درصد در سال ۲۰۲۳ رسیده و تا سال ۲۰۲۶ به ۲۳.۶۶ درصد خواهد رسید و در آینده گسترش بیشتری خواهد یافت. رشد سریع اقتصادی در چهار دهه گذشته تا حد زیادی از سود جمعیتی منتفع شده است . با این حال، تغییر در ساختار جمعیتی تقاضای داخلی فولاد را در میان مدت تا بلندمدت سرکوب کرده و منجر به کاهش مصرف سرانه فولاد خواهد شد.

انتظار می رود عرضه و تقاضای فولاد خام چین هر دو همچنان در حال کاهش باشند، زیرا بازار مسکن در سال های آینده تضعیف خواهد شد و به نحوه عملکرد سایر بخش های مصرف کننده فولاد در آینده بستگی دارد.