به گزارش «کالاخبر» به نقل از رویترز، تصمیم گلنکور برای واگذاری تجارت انبارداری و لجستیک خود به نظر می رسد یک اقدام به موقع در بازار ذخیره سازی فلزات باشد. این شرکت که Access World را در سال ۲۰۱۰ بعد از بحران مالی خریداری کرد، این امر باعث افزایش موجودی فلزات، به ویژه آلومینیوم، در انبارهای بورس فلزات لندن (LME) شد. به طوری که کل موجودی فلزات LME از ۳.۴۱ میلیون تن در ابتدای سال ۲۰۰۹ به اوج ۷.۷۵ میلیون تن در ژوئن ۲۰۱۳ رسید.

با این حال، به سرعت به سال ۲۰۲۲ رسیدیم و در حال حاضر چشم انداز پیش روی شرکت های انبارداری بورس فلزات لندن بسیار متفاوت است. به دلیل بهبود تقاضا بعد از پاندمی و همچنین اختلالات اخیر در زنجیره تامین در سراسر طیف فلزات اساسی، موجودی بورس فلزات رو به اتمام است.

کاهش ظرفیت

مجموع موجودی ثبت شده انبارهای بورس فلزات لندن در نیمه دوم سال ۲۰۲۱ با ۲۹۰ هزار و ۵۰۰ متر مربع کاهش به ۴.۰۶ میلیون متر مربع رسید و بعد از پنج فصل متوالی روند رو به رشد آن معکوس شد.

حذف بندر برمن آلمان از فهرست LME به‌عنوان یک مقصد تحویل مناسب، ۲۹,۹۰۰ متر مربع کاهش موجودی را برای آن به همراه داشت، اما در روتردام (۴۵،۰۹۰ متر مربع) ، بنادر مالزی جوهور (۵۰،۵۸۳) و پورت کلانگ (۱۲۱،۷۸۳) سقوط‌های بیشتری را شاهد بودیم.

دومی به عنوان بزرگ‌ترین مرکز انبار آلومینیوم LME در سال‌های اخیر که با رشد ۸۵ درصدی ظرفیت انبار  بین ژوئن ۲۰۱۹ تا ژوئن ۲۰۲۱ مواجه شده بود، در این مرحله از روتردام پیشی گرفت و رتبه اول را به خود اختصاص داد.

سقوط موجودی

مجموع ظرفیت ثبت شده انبارهای LME در پایان ژوئن ۲۰۲۱ پس از افزایش پیوسته در طول سال ۲۰۲۰ در پاسخ به افزایش مازاد تولید فلزات به دلیل قرنطینه های پاندمی، به ۴.۳۵ میلیون متر مربع در پایان ژوئن ۲۰۲۱ رسید.

ذخایر بورس فلزات لندن حدود ۱.۲۵ میلیون تن در سال ۲۰۲۰ افزایش یافت. این در حالیست که افزایش ۳۳۷,۰۰۰ تنی موجودی ثبت شده با توجه به جهش ۹۰۸,۰۰۰ تنی در به اصطلاح ذخایر سایه ناچیز به نظر می رسد.کاهش سال به سال موجودی نیز بالغ بر ۱.۵۴ میلیون تن بود که ۶۶۵ هزار تن از ذخایر ثبت شده را تحت الشعاع قرار داد.

اما نکته مهم‌تر این است که در سال گذشته کل تناژ موجودی ثبت‌شده LME با بیش از ۲.۲ میلیون تن یا ۵۶ درصد کاهش به ۱.۷۳ میلیون تن رسید. به همین دلیل است که شرکت های انبارداری LME انبارهای بیشتری را به تدریج از فهرست خود خارج می کنند. ۹ انبار دیگر از آغاز ژانویه تعطیل شده اند، به این معنی که کاهش ظرفیت ذخیره سازی ادامه دارد.

این در حالیست که موجودی انبارهای LME در یک دهه گذشته تحت سلطه فلز آلومینیوم بوده است. بازار این فلز بزرگتر از سایر فلزات اساسی است و کارخانه های ذوب آلومینیوم را نمی توان به سرعت در پاسخ به تغییرات تقاضا تعطیل کرد، به همین دلیل است که پس از بحران مالی جهانی، ذخایر آلومینیوم تا این حد رشد کرد.

ذخایر آلومینیوم LME در سال گذشته ۴۰۶,۰۰۰ تن کاهش یافت و حتی پس از ضمانت بالای تقاضای ۱۲۶,۰۰۰ تنی در اوایل این ماه، تا کنون ۷۹,۰۰۰ تن دیگر در سال جاری کاهش یافته است.

ذخایر سایه مس با ۹۰ درصد کاهش به تنها ۱۳ هزار تن در پایان دسامبر رسید. ذخایر سایه نیکل نیز با ۹۲ درصد کاهش به ۲۷۰۰ تن، روی با ۸۱ درصد کاهش به ۲۳,۵۰۰ تن و ذخایر سایه سرب در پایان سال ۲۰۲۱ به میزان ناچیز ۸۷۶ تن رسیدند.

نشانه هایی از رونق بازار، اما نه برای انبارداران

این کاهش شدید ذخایر سایه LME و کاهش همزمان موجودی ثبت شده، نشان دهنده شکاف عمیق بین عرضه و تقاضا است که در سراسر بازارهای فلزات به وجود آمده است.

سیگنال رونق بازار و افزایش قیمت ها، ممکن است برای کسانی که در زمینه ذخیره سازی فلزات مازاد فعالیت می کنند، خبر جذابی نباشد.

شایان ذکر است که تعداد معاملات تمام فلزات پایه LME در حال نزول می باشد و پریمیوم های نقدی در مورد قلع و مس در سال گذشته به سطوح بسیار بالایی رسیده است.

بسیاری از تحلیلگران انتظار دارند که فشار عرضه و تنگناهای حمل و نقل در سال جاری کاهش یابد، که ممکن است مقداری از موجودی کاهش یافته LME را دوباره جبران نماید.

اما چشم انداز طولانی ‌مدت بر این حقیقت استوار است که جهان به فلزات بیشتری مانند مس، آلومینیوم و نیکل برای ادامه کربن‌زدایی نیاز دارد.

همچنین کسری عرضه می تواند به هنجار جدید انقلاب سبز تبدیل شود، به این معنی که فلز کمتری به سمت بازارهای نهایی مانند LME سوق پیدا خواهد کرد. الان می توان درک کرد که چرا گلنکور تصمیم گرفته است تا به تجارت انبارداری خود پایان دهد.