قیر

یکی از مباحث مرسوم در دنیا، عرضه فرآورده‌های نفتی در بورس است. هرجا سخن از شفاف‌سازی و دوری از رانت باشد، بهترین روش، امکان عرضه محصولات در بورس است و روند معاملات فرآورده‌های نفتی در بورس کالا مطلوب ارزیابی می‌شود؛ در این میان بخش خصوصی، نه‌تنها از ورود فرآورده‌های نفتی به بورس استقبال می‌کند، بلکه به‌منظور شفافیت در منافع خود مصّرانه پیگیر عرضه کلیه محصولات تولیدی خود در بورس است.

به گزارش «کالاخبر» ، حمید ابراهیمی اصل، کارشناس و فعال در صنعت قیر می‌گوید: به دلیل عدم نظارت و وجود روزنه‌های مختلف و فاصله میان دولت و بخش خصوصی، متاسفانه بعضا قیر کشور با ناخالصی و مواد افزودنی غیر مجاز از مبادی صادراتی عرضه می‌شود. اما این عدم نظارت برکیفیت قیر ایران، در برخی مواقع اثرات نامطلوب بر برند قیر ایرانی گذاشته است؛ بطوری که هم‌اکنون برخی شرکت‌های خارجی برای خرید قیر ایران واهمه داشته و دغدغه آن را دارند که آیا واقعا قیر صادراتی خریداری شده منشا پالایشگاهی دارد؟ دلیل این امر نبود برنامه جامع در زمینه کنترل کیفی و نظارت مستمر بر رعایت استانداردها در صادرات است.

وی از ایران به‌عنوان یکی از کشورهای مهم دنیا در حوزه صادرات قیر نام برده و اضافه می‌کند: ۱۰ تا ۱۵ درصد از حجم ۳۰ تا ۴۰ میلیون تُن قیر مورد نیاز بازار جهانی توسط ایران تامین می‌شود. این حجم صادرات در کنار اهمیت استراتژیک این کالا در بعضی از کشورها نظیر هند یا کشورهای حاشیه خلیج فارس، جایگاه ویژه‌ای برای ایران رقم زده است. زیرا یکی از شاخص‌های توسعه یافتگی یک کشور، توجه به راه و راهسازی است. اما در کشورمان کالایی چنین ارزشمند و استراتژیک، بدون برنامه‌ریزی و کنترل کیفی، کمّی و برندسازی رها شده است. از سال ۱۳۸۴ تاکنون فقط دو شرکت نفت جی و نفت پاسارگاد در عرصه تولید قیر صاحب برند شده‌اند و پس از گذشت ۱۳ سال از اجرای خصوصی سازی، هنوز نتوانسته‌ایم برند سومی را در تولید قیر ایران و منطقه ایجاد کنیم؛ البته شاهد فعالیت بسیاری از شرکت‌های تولیدی با نام‌های مختلف هستیم؛ ولی هیچ‌یک به عنوان برند منطقه‌ای یا جهانی پذیرفته نشده‌اند.

ابراهیمی، دلیل این امر را رقابت‌های غیر متعارف در بین بخش خصوصی، رها کردن این صنعت به حال خود و عدم کلان‌نگری به این کالای استراتژیک و صادراتی می‌داند و یادآور می‌شود: هر فرآورده‌ای، تعریف و مصرف خاص خود را دارد و نمی‌توان قیر را با نفت کوره، بنزین و یا گازوئیل مقایسه کرد. فناوری به‌کار گرفته شده در پالایشگاه آبادان مربوط به حدود یک قرن پیش است و تا زمانی این پالایشگاه و نظایر آن به‌روزرسانی نشوند، نمی‌توان فرآورده‌هایی تولید کرد که ارزش افزوده بیشتری برای کشور داشته باشند؛ لذا باید مازاد فرآورده‌های تولیدی پالایشگاه‌ها با یک برنامه دقیق و روشن صادر شود تا شاهد ارزآوری برای کشور باشیم.

ابراهیمی، شفاف‌سازی و دوری از رانت را مهم‌ترین راهکار برای گذر از موانع فعلی در اقتصاد کشور برشمرد و می‌افزاید: یکی از مباحث مرسوم در دنیا، عرضه فرآورده‌های نفتی در بورس است. هرجا سخن از شفاف‌سازی و دوری از رانت باشد، بهترین روش، امکان عرضه محصولات در بورس است و روند معاملات فرآورده‌های نفتی در بورس کالا مطلوب ارزیابی می‌شود؛ البته بخش خصوصی، نه‌تنها از ورود فرآورده‌های نفتی به بورس استقبال می‌کند، بلکه به‌منظور شفافیت در منافع خود مصّرانه پیگیر عرضه کلیه محصولات تولیدی خود در بورس است.

این فعال صنعت قیر، تاکید دارد: در خصوص موضوع فروش تهاتری قیر، برخی پیمانکاران به دلیل عدم تخصص و دانش لازم در زمینه صادرات، به‌ناچار این فرآورده را در بازار داخلی و یا بازار سیاه عرضه می‌کنند و همین امر سبب مختل شدن بازار صادرات می‌شود. این مشکلات تنها مربوط به این دولت نیست و در همه ادوار تکرار شده است. لذا کماکان با وجود عرضه قیر در بورس کالا، به دلیل عدم عرضه کل فرآورده‌ها در این بازار شفاف، معمولا نابسامانی‌هایی در روند بازار داخلی و خارجی پیش می­ آید که به کمک عرضه کلیه محصولات در بورس کالا می توان این مشکلات را مرتفع کرد.  

منبع: بورس امروز

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

آخرین اخبار

پربازدیدترین‌ها

بازار جهانی

آموزش

کلیدواژه ها