به گزارش «کالاخبر»، منصور یزدیزاده گفت: این امر شرایط عرضه و قیمتگذاری فولاد در بورس کالا را تحت تاثیر قرار خواهد داد. چرا که وقتی وارد کننده فولاد هستیم، عرضه آن در بورس و شرایط نوسانات باید معادل آن موقعیت باشد. اما وقتی مازاد مصرف داشته و صادر میکنیم شرایط تغییر میکند، یعنی انتظاری که واحد های تولید کننده دارند، این است که محصولات فولادی به قیمت فولاد صادراتی به آنها فروخته شود. به همین دلیل توجه به قیمتهای جهانی مطرح شده و به صورت خاص دامنه نوسانات قیمت، قیمت پایه و سقف قیمتی قیمتهای جهانی، باید مورد توجه قرار گیرد.
وی تاکید کرد: بورس کالا تنها مرجعی است که میتواند به صورت شفاف به جریان قیمت گذاری ورود کند. در گذشته، قیمتها به صورت مصوب و در چارچوب سبد قیمتگذاری سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان تعیین می شد، اما پس از آن، بورس تنها مرجعی شد که به صورت تخصصی در یک شرایط کاملا رقابتی، قیمتگذاری برای محصولات پایین دستی را انجام داد و پس از آن بود که نیمه کالاها همچون شمش و اسلب وارد بورس کالا شدند.
به گفته وی، ورود محصولات در بورس کالا به بالا دست گرایش مییابد و وقتی این اقدام در پایین دست، نتیجه بخش بود و همه شرکتها و واحدهای تولیدی با عرضه در بورس کالا از وجود رانت جلوگیری کردند، بالادستها هم به عرضه محصولات خود در این بازار شفاف، ترغیب شدند تا فروش آنها از یک مبنای جهانی برخوردار شود. به گونه ای، فولاد خوزستان محصولات خود را وارد بورس کالا کرد. فولاد مبارکه نیز اسلب خود را به سبد محصولات قابل عرضهاش در بورس کالا افزود.
وی در خصوص انتظارات صنایع و تولیدکنندگان از بورس کالا در بحث قیمتگذاری محصولات افزود: باید قیمتها در دراز مدت توجیه منطقی داشته باشد؛ برای مثال استخراج و سرمایهگذاری در سنگ آهن و زغال باید توجیه اقتصادی داشته باشد. واحدی که گندله میفروشد، با توجه به نیاز بازار، کنستانتره وارد میکند و نباید انتظار داشته باشیم که آن را با مضربی از بهای شمش عرضه کند. مضرب دادن به عنوان یک مُسکن در دوره کوتاهی میتواند اثربخش باشد، اما در بلندمدت چارهای نداریم که بر پایه عرضه و تقاضا عمل کنیم. کارکرد بورس کالا این است که از پایین دست شروع کرده و باید به بالا دست برسد، ولی باید در کنار تلاش ها و اقدامات بورس کالا، سایر زیرساخت ها نیز در این زمینه فراهم شود.
یزدیزاده با اشاره به طرح ملی فولاد کشور خاطرنشان کرد: در طرح جامع فولاد کشور، باید ظرفیت تولید فولاد کشور به ۵۵ میلیون تن برسد. وقتی ستاد فولاد به عنوان بالاترین مرجع تصمیمگیری در بحث فولاد کشور این طرح را به تصویب میرساند، باید تعادلی در زنجیره فولاد از بالاترین تا پایینترین بخش شکل گیرد. در این میان برای رسیدن به عدد ۵۵ میلیون تن فولاد خام و ایجاد ظرفیتها، اگر موانعی باشد، در ستاد مزبور بررسی شده و مسیر خود را پیدا میکند.
مدیرعامل شرکت ملی فولاد افزود: برنامه بعدی ما پس از دستیابی به عدد ۵۵ میلیون تُن فولاد خام، رسیدن به محصولات فرآوری شده است تا بیشترین ارزش افزوده در صنایع فولاد ایجاد شود و هدف از این طرح توسعه، تمرکز بر صادرات فولاد است. چرا که صنعت فولاد به عنوان یکی از منابع جایگزین نفت، از پتانسیل بالای منابع غنی داخلی، نیروی کار و تکنولوژی بومیشده برخوردار بوده و به این ترتیب صادرات فولاد میتواند جایگزین مناسبی برای صادرات نفت باشد. از این رو، سال گذشته فاز مطالعاتی روی صنایع پاییندستی را آغاز کردیم تا مشخص شود به چه نوع محصولاتی نیاز است و قرار است به چه چیزی تبدیل شوند. برای مثال اگر قرار است فولاد تولیدی به میله تبدیل شود، اندازههای آن مشخص شود و چنانچه قرار است تبدیل به ورق شود، نوع آن مقرر گردد. اگر فولاد های ضد زنگ هستند، ابعاد آن مشخص گردد تا کل محصولاتی که منجر به ارزش افزوده و اشتغال بیشتر می شوند، در مسیر تولید قرار گیرد.
یزدیزاده افزود: فاز اول طرح ملی فولاد کشور در محاسبه ۵۵ میلیون تن فولاد، اتمام ۷ طرح فولادی است که از هشت سال پیش تا کنون هنوز به بهره برداری نرسیده بودند، اما تا کنون ۵ طرح آن به بهرهبرداری رسیده و اگرچه یکی از این ۵ طرح بهرهبرداری رسمی نشده، اما راهاندازی شده و مشغول فعالیت است و دو طرح دیگر نیز تا پایان امسال به بهرهبرداری میرسد. طرحهای فولادی میانه، شادگان، نیریز و سبزوار اوایل سال ۹۶ به بهرهبرداری رسید، فولاد سپید دشت هم که قرار بود در اسفند سال گذشته به بهرهبرداری برسد، بهدلیل ترافیک دفتر ریاست جمهوری به سال ۹۷ موکول شد. دو طرح فولادی قائنات و بافق هم بر اساس برنامه تعیین شده در نیمه نخست سال جاری به بهره برداری خواهند رسید و به این ترتیب فاز نخست طرح های هفتگانه پایان مییابد.
وی در پایان گفت: تامین مالی این طرحها از محل منابع مالی موجود در کشور چین فاینانس شده است.
منبع: بورس امروز
ارسال نظر