به گزارش «پایگاه خبری بورس کالای ایران»، بهای سنگ آهن در پایان سال ۲۰۱۶ در سطوحی نزدیک به ۸۰ دلار در هر تن ثبت شد که با توجه به نوسان قیمت ها در سایر بازارهای کالایی همچنین موجودی بالای انبارها و نگرانی از افت قیمت ها، سطوح مطلوبی برای بازار این کالابه شمار می رود.

این در حالی است که در روزهای اخیر شاهد رفت و برگشت قیمت ها در سطوحی نزدیک به ۸۰ دلار در هر تن بودیم که نگرانی از کاهش قیمت ها را افزایش داده بود ولی در هر حال حجم خرید واحدهای تولیدی در کنار حضور سفته بازها در این بازار و وجود سرمایه در گردش در بازار سنگ آهن همچنین خوش بینی نسبت به افزایش بهای نفت خام در نهایت توانست از این بازار مهم حمایت کند. در بسیاری از تحلیل ها شاهد هستیم که برآورد بهای این کالادر سال ۲۰۱۷ در سطوحی بین ۵۰ تا ۶۵ دلار در هر تن مخابره شده که نقطه ضعف دیگری در این بازار به شمار می رود، ولی به بررسی های بیشتری نیاز دارد.

نگرانی از کاهش بهای فولاد در بازار چین هم اکنون یکی از سیگنال های محدودکننده اصلی در بازار سنگ آهن به شمار می رود. به گزارش رویترز، در روزهای اخیر بهای میلگرد در بازار چین با ۲ درصد کاهش رو به رو شده که دلیل اصلی آن نیز افزایش نگرانی درخصوص کاهش قیمت زغال سنگ (کک شو) و کک متالورژی به دلیل ضعف تقاضای این حامل های انرژی عنوان شده است تا بازار فولاد سال ۲۰۱۶ را با نگرانی به پایان برساند. یکی از تحلیلگران بازار فولاد در چین معتقد است که بازگشت قیمت ها در بازار فولاد نشان دهنده نگرانی از ضعف تقاضای فولاد در روزهای سرد زمستان است. در بورس شانگهای موسوم به SHFE بهای هر تن میلگرد برای تحویل در ماه مه سال ۲۰۱۷ با ۲ درصد کاهش به ۴۲۴ دلار در هر تن رسیده است. این در حالی است که پایین بودن چرخش مالی در روزهای پایانی سال و روزهای تعطیلی در اروپا یا فرارسیدن قریب الوقوع تعطیلات سال نوی چینی نیز خود دلیلی برای کاهش قیمت فولاد محسوب می شود. همچنین کاهش حجم تولید واحدهای فولادی در روزهای پیش رو در فصل پاییز و در زمان تعطیلات سال نوی چینی در اواخر ژانویه نیز دلیل دیگری برای نوسان قیمت ها به شمار می رود. البته باید به این نکته نیز اشاره داشت که در بورس دالیان، هر تن سنگ آهن با ۱/ ۰ درصد افزایش به بهای ۵/ ۵۶۴ یوآن در هر تن معامله می شود. از سوی دیگر، سخت گیری های زیست محیطی دولت چین مخصوصا برای واحدهای فولادی در شمال این کشور نیز نگرانی ها درخصوص دورنمای بهای سنگ آهن و زغال سنگ را تقویت کرده است که می تواند به سیگنالی کاهشی برای افت بهای زغال سنگ و سنگ آهن بدل شود.

البته در بازارهای چین شاهد هستیم که بهای زغال سنگ بین ۷/ ۱ تا ۲ درصد کاهش پیدا کرده که بزرگ ترین افت روزانه قیمت ها از ۳ نوامبر تاکنون به شمار آمده همچنین قیمت ها را به کمترین حد از ۱۸اکتبر تاکنون کاهش داده است. در هر حال پایان سال میلادی بسیاری از معامله گران در بازار فولاد و حتی بازارهای مواد معدنی با بستن پوزیشن های معاملاتی خود از بازار خارج شده و ترجیح داده اند تا با امن کردن دارایی ها و پوشش ریسک و تسویه سود یا زیان فعلی بدون هیچ تعهدی وارد سال جدید میلادی شوند، زیرا ترجیح داده اند به جای تعقیب نگرانی ها از کاهش رشد اقتصادی چین یا رخدادهای دیگر در بازارهای کالایی به نظاره اوضاع و رصد شرایط پیش رو بنشینند. نگاهی به نوسان قیمت ها در بازارهای جهانی نشان می دهد که باز هم بازارهای کالایی با محوریت سنگ آهن، فولاد یا زغال سنگ سال ۲۰۱۶ را با رشد قیمت ها به پایان رسانده اند که موفقیتی شکننده به شمار می آید هرچند که فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است.

موارد فوق را باید آخرین وضعیت در بازارهای سنگ آهن، زغال سنگ و فولاد چین محسوب کرد که از وخامت نسبی اوضاع حکایت داشته؛ اگرچه تعطیلات آغاز سال نو میلادی در کنار انتظار برای تعطیلات سال نو چینی که به صورت واقعی بازارها را نزدیک به ۲ هفته در این کشور از فعالیت باز می دارد نیز مواردی است که بر دورنمای بازارها تاثیرگذار خواهد بود. این در حالی است که در صورت ثابت فرض کردن بهای فولاد، افت قیمت زغال سنگ می تواند به تقویت بازار سنگ آهن منجر شود، زیرا شرکت های فولادی توان هزینه کردن بیشتری برای خرید سنگ آهن پیدا می کنند. ولی در شرایط فعلی که کاهش قیمت فولاد با افت بهای زغال سنگ و نگرانی از کاهش قیمت سنگ آهن توامان خودنمایی می کند، این وخامت اوضاع به تمامی بازارها تزریق شده، هرچند که تاکنون بهای سنگ آهن وضعیت بهتری از سایر بازارها داشته و دارد.

بازار در ۲۰۱۷؟

توجه به موارد فوق اهمیت تخمین واقعیت های اقتصادی را در سال ۲۰۱۷ برجسته می سازد؛ زیرا احتمالات مختلفی در برابر نوسان قیمت ها خودنمایی می کند و همین امر تحلیلگران را در خصوص چشم اندار روشن بازارها دچار ابهام می کند. هم اکنون قیمت نفت در سطوحی بالای ۵۵ دلار نوسان کرده و می توان به قیمت ۵۰ دلار به عنوان کف نوسان قیمت ها خوش بین بود. از سوی دیگر حجم تولید، صادرات و تحویل سنگ آهن به بازار چین بسیار بالاست و البته بالابودن موجودی انبارها و بنادر نیز نشان دهنده برتری عرضه بر تقاضا به شمار می رود. از سوی دیگر رفت و برگشت قیمت ها در سایر بازارها و تاریخچه نوسان بهای سنگ آهن را نیز نمی توان از نظر دور داشت؛ زیرا در سال ۲۰۱۱ بهای سنگ آهن نزدیک به ۱۹۶ دلار در هر تن نوسان کرده، ولی هم اکنون برای حفظ سطوح قیمتی ۸۰ دلار در هر تن نیز مردد است. همچنین تجربه نشان داده است که در ماه های ابتدایی سال میلادی و دقیق تر پس از پایان تعطیلات سال نو چینی، قیمت سنگ آهن و حتی فولاد به صورت سنتی در مسیر رشد قرار می گیرد، ولی شاید در سال پیش رو اوضاع همچون سال های قبل خودنمایی نکند. درخصوص فولاد نیز نگرانی از کاهش قیمت ها جدی است که از هم اکنون نیز استارت افت نرخ ها در بازارهای جهانی زده شده و مشخص نیست که این روند کاهشی تا کجا ادامه می یابد.

درخصوص سنگ آهن می توان از هم اکنون کف قیمتی متناسبی را برگزید، زیرا هزینه های تولید، بارگیری، حمل و تخلیه در مقصد ارقامی را تعیین می کند که بازار نخواهد توانست در شرایط اقتصادی فعلی از کف قیمتی بنیادین خود عدول کند. چندی پیش در برآورد قیمتی موسسه پلتس بهای ۵۰ دلار برای قیمت سنگ آهن پیش بینی شده که شاید بتوان به ارقامی بالاتر امیدوار بود، زیرا رشد قیمت جهانی نفت خام می تواند از بهای تمام شده سنگ آهن حمایت کند همچنین افزایش ارزش دلار نیز سیگنالی مقاومتی در برابر رشد قیمت ها محسوب می شود. به این ترتیب شاید بتوان بهای ۵۰ دلار را کف قیمتی این بازار تخمین زد؛ اگرچه در غالب ایام سال آینده نرخ هایی بالاتر از این رقم تجربه خواهد شد اما با توجه به موارد ذکر شده باید منتظر یک فاز اصلاحی در بازار سنگ آهن باشیم یعنی ممکن است کف قیمتی ۸۰ دلار در هر تن شکسته شود و بازار سنگ آهن در سطوح پایین تری نوسان کند.

این در حالی است که برای ورود به این فاز با فرض تعطیلات پیش رو در بازارهای شرقی و غربی، نمی توان زمان مشخصی برای کاهش قیمت ها تخمین زد، هرچند که آغاز این روند کاهشی زمانبر بوده و به احتمال قوی در میان مدت خودنمایی خواهد کرد.

منبع: ماین نیوز