به گزارش «کالاخبر»،شاخص فلزات صنعتی بورس فلزات لندن در سال ۲۰۱۸ به دلیل نگرانی های مربوط به تنش های تجاری و کندی رشد چین با ریزش ۱۳ درصدی مواجه شد.

 البته نوسان های اقتصاد چین به عنوان بزرگ ترین مصرف کننده فلزات هم بر روند نزولی قیمت کالاهایی نظیر مس تاثیر داشت و هرچند تعدادی از برآوردها و پیش بینی های کارشناسان بین المللی درست از آب درنیامد، اما در مقابل برخی فلزات هم عملکرد بدی از خود نشان ندادند.

در این گزارش، سعی شده تا دیدگاه و پیش بینی موسسه های بزرگ و کارشناسان از بازار فلزات پایه در سال ۲۰۱۹ مورد بررسی قرار گیرد. در حالی که پیش بینی های این چنینی بر پایه برآوردهایی از شرایط جهان صورت می گیرد، بی شک بروز مسائل و رویدادهای غافلگیرکننده می تواند تا حدودی این آمار و ارقام را دستخوش تغییراتی کند.

بهبود بازار مس

قیمت مس در سال آینده به دلیل آنچه که غلبه فاندامنتال های عرضه و تقاضا بر نگرانی های اقتصادی تصور می شود، افزایش خواهد یافت، در حالی که فلز روی به دلیل افزایش تولید از این قافله عقب خواهد ماند.

جدیدترین نظر سنجی رویترز از ۳۰ تحلیلگر بین المللی نشان می دهد، قیمت نقدی مس بورس فلزات لندن در سال ۲۰۱۹ به طور میانگین ۶۶۹۹ دلار در هر تن خواهد بود. این رقم ۶ درصد کمتر از پیش بینی قبلی رویترز است که در ماه جولای انجام شد.

«کاسپر برگرینگ»، اقتصاددان ارشد کالایی در موسسه ABN AMRO در آمستردام گفت: در شرایط به شدت غیرفاندمنتال (غیر بنیادی)، شایعه های زیاد توانست قیمت مس را پایین نگه دارد، اما به زودی ترس جنگ تجاری فروکش می کند و محرک های بنیادی سوار بر کار خواهد شد.

اگرچه تحلیلگران همچنان انتظار کسری بازار فلز سرخ در سال ۲۰۱۹ را دارند، اما رقم کسری جهانی را از ۱۵۱ هزار تن در نظر سنجی جولای به ۴۴ هزار تن کاهش دادند. رقم مازاد مس طی سال ۲۰۱۸ در این نظرسنجی ۱۳ هزار و ۵۰۰ تن اعلام شد، در حالی که در نظرسنجی قبلی به دلیل تصور اعتصاب در معدن اسکوندیدا در شیلی، ۱۲۹ هزار تن کسری فلز سرخ برآورد شده بود.

از طرفی، فلز روی بدترین عملکرد را در سال ۲۰۱۸ به خود اختصاص داد و تحلیلگران امید زیادی به بازگشت دوباره آن در سال ۲۰۱۹ ندارند. این فلز که بیشتر در بخش فولاد گالوانیزه کاربرد دارد، سال ۲۰۱۸ به دلیل نگرانی های کلان اقتصاد که بر فلزات پایه سایه افکنده بود، دچار ریزش شد. به نظر می رسد در سال ۲۰۱۹ نیز با توجه به افزایش تولید معادن، کسری تولید فلز تصفیه شده کمتر شود.

پیش بینی تحلیلگران از قیمت روی در سال ۲۰۱۹ به طور میانگین ۲۷۳۲ دلار و ۶ درصد پایین تر از برآورد قبلی بوده است. «ادوارد میر»، تحلیلگر INTL FCStone در نیویورک معتقد است، عرضه معدنی فلز روی بیش از آنچه که در سال ۲۰۱۸ مشاهده کردیم، باید به فضای کارخانه های تصفیه این فلز جریان پیدا کند.

پیش بینی آلومینیوم و نیکل

تحلیلگران نسبت به نیکل اندکی بیشتر مثبت نگاه می کنند که بهترین عملکرد را در بورس فلزات لندن در بیشتر اوقات ۲۰۱۸ داشت. تحلیلگران بر این باورند که کسری بازار و کاهش تدریجی موجودی نیکل در سال ۲۰۱۹ باید از بازار این فلز حمایت کند.

«دانیلا کورسینی»، تحلیلگر در بانک Intesa Sanpaolo در میلان گفت: انتظار کسری گسترده و تدوام کاهش در موجودی نیکل جهان را داریم، در حالی که تقاضا همچنان قوی و عرضه محدود است.

قیمت نقدی نیکل بورس فلزات لندن در سال ۲۰۱۹ به طور میانگین ۱۴ هزار و ۲۰۰ دلار در تن پیش بینی می شود که در این صورت رشد ۱۸ درصدی نسبت به قیمت نوامبر ۲۰۱۸ خواهد داشت.

از طرفی، قیمت آلومینیوم در سال ۲۰۱۸ با افت ۱۲ درصدی مواجه شد. خبر بد برای بازار این است که پیش بینی می شود، تحریم های آمریکا روی شرکت روسی «روسال» برداشته شود و که در این صورت عرضه مناسب را از سوی یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان جهان تضمین می کند.

تحلیلگران بر این باورند که چین- بزرگ ترین مصرف کننده آلومینیوم- به دلیل تدارک محرک کافی برای اقتصاد می تواند تقاضا را قوی نگه دارد. «کارستن منکه»، تحلیلگر Julius Baer با بیان اینکه سیاست های چین بی اطمینانی در بازار را افزایش داده است، اظهار کرد: دولت چین از روی عمد، قصد انتقال رکود را به این بخش ها نداشته است.

قیمت نقدی آلومینیوم به طور میانگین ۲۱۷۵ دلار در تن برای سال ۲۰۱۹ پیش بینی شده است. کسری جهانی آلومینیوم ۵۲۷ هزار تن پیش بینی می شود که ۷ درصد پایین تر از پیش بینی قبلی تحلیلگران رویترز در جولای ۲۰۱۸ است.

پیش بینی ILZSG از سرب و روی

گروه بین المللی مطالعات سرب و روی(ILZSG) همزمان با برگزاری شصت و سومین نشست خود در لیسبون پرتغال به پیش بینی تقاضای جهانی این دو فلز در سال ۲۰۱۹ پرداخت. بر پایه این گزارش، تقاضای جهانی روی که در سال ۲۰۱۸ با ۰.۴ درصد رشد، ۱۳ میلیون و ۷۴۰ هزار تن برآورد شده است، سال آینده (۲۰۱۹) شاهد رشد ۱.۱ درصدی خواهد بود که در این صورت تقاضای این فلز به رقم ۱۳ میلیون و ۸۸۰ هزار تن خواهد رسید. 

پیش بینی می شود، تقاضای روی چین در سال ۲۰۱۹ فقط ۰.۸ درصد رشد داشته باشد، در حالی که میزان تقاضای این کشور در سال ۲۰۱۸ با افت نیم درصدی رو به رو شد. مصرف ظاهری فلز روی در آمریکا در حالی طی سال ۲۰۱۹ با رشد ۰.۹ درصدی پیش بینی شده که در سال ۲۰۱۸ شاهد رشد ۲.۱ درصدی بود. همچنین تقاضای روی در دیگر نقاط جهان مثبت ارزیابی شده است. پیش بینی می شود، تقاضای روی در اروپا و هند با افزایش مواجه شود و در ژاپن و کره جنوبی ثابت باقی بماند.

گروه مطالعات سرب و روی در مورد عرضه روی، پیش بینی کرده که میزان تولید با رشد ۶.۴ درصدی مواجه شود. با این وجود، بازار جهانی در سال ۲۰۱۹ با کسری مواجه خواهد شد و میزان کسری ۷۲ هزار تن پیش بینی شده است.

در مورد سرب، رشد تقاضا در سال ۲۰۱۹ نسبتا متوسط پیش بینی شده است، به طوری که افزایش ۰.۷ درصدی را شاهد خواهد بود. چین به عنوان مصرف کننده اصلی سرب با کاهش مصرف مواجه خواهد شد.

برآورد گروه مطالعات سرب و روی نشان می دهد که مصرف ظاهری سرب چین در سال ۲۰۱۸ با افت ۰.۶ درصدی مواجه شده که ناشی از کاهش در بخش موتوسیکلت و دوچرخه های برقی (به دلیل افزایش ضریب نفوذ باتری های لیتیوم-یون) و کندی رشد در بخش خودرو بوده است. پیش بینی می شود، مصرف ظاهری سرب چین در سال ۲۰۱۹ با کاهش ۱.۳ درصدی مواجه شود.

مصرف سرب اروپا و آمریکا در سال ۲۰۱۹ به ترتیب ۱.۸ درصد و ۲.۵ درصد پیش بینی شده است. از طرفی عرضه جهانی سرب نیز در سال ۲۰۱۹، افزایش ۴.۱ درصدی خواهد داشت.

وضعیت فولاد در نقاط مختلف

انجمن جهانی فولاد پیش بینی کرد، تقاضای فولاد چین در سال ۲۰۱۹ ثابت خواهد ماند و به ۷۸۱ میلیون تن خواهد رسید. این انجمن در تشریح این پیش بینی خاطر نشان کرد: اقتصاد چین دستخوش تعادل مجدد قرار خواهد گرفت و قوانین زیست محیطی سختگیرانه تر اجرا خواهد شد.

«سعید الرمیتی»، مدیر کمیته اقتصادی انجمن جهانی فولاد معتقد است، اگر دولت چین تصمیم به ایجاد محرک هایی برای کاهش تاثیر تنش های تجاری بگیرد، آن گاه می توان شاهد تغییراتی بود.

از طرفی دولت استرالیا پیش بینی کرده که تولید فولاد چین در سال های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ به ترتیب به ۸۶۱ و ۸۴۲ میلیون تن کاهش یابد. اداره صنایع، علوم و نوآوری استرالیا اعلام کرد: این کاهش ناشی از قوانین سختگیرانه زیست محیطی، بهبود کمتر در ظرفیت های از دست رفته بخش عرضه و فشار کاهش بدهی ها خواهد بود، در حالی که به نظر می رسد، تولید جهان تا سال ۲۰۲۰ ثابت بماند که دلیل اصلی آن مربوط به توسعه این صنعت در خارج از چین است.

دیدگاه دولت استرالیا با چشم انداز برخی شرکت های بزرگ معدنی از جمله BHP نزدیک است، چراکه می گوید تولید فولاد چین تا اواسط دهه آینده به اوج نخواهد رسید. پیش بینی این اداره نشان می دهد، قیمت سنگ آهن بدون هزینه حمل در سال آینده و سال ۲۰۲۰ به طور میانگین به ۵۱.۹ دلار و ۵۰.۷ دلار در هر تن برسد.

بر این اساس، مورگان استنلی پیش بینی کرده که تقاضای سنگ آهن چین در سال ۲۰۱۸ اوج بگیرد و بعد از آن در سال ۲۰۱۹ به دلیل کاهش تولید فولاد خام و افزایش تولید فولاد از قراضه کاهش یابد. این بانک، تقاضای سنگ آهن چین در سال ۲۰۱۸ را یک میلیارد و ۲۸۰ میلیون تن را برآورد و پیش بینی کرد، این میزان تا سال ۲۰۲۳ به دلیل کاهش تولید فولاد خام و افزایش تولید فولاد از قراضه به تدریج با افت ۱۸۰ میلیون تنی مواجه خواهد شد.

تقاضای فولاد آسیا و اروپا

رشد تقاضای فولاد آسیا برای سال ۲۰۱۹ حدود ۱.۳ درصد پیش بینی شده که در این صورت میزان تقاضای این قاره به یک میلیارد و ۱۳۲ میلیون تن خواهد رسید. کشورهای جنوب شرق آسیا به عنوان نقطه امیدبخش در تقاضای فولاد باقی خواهد ماند و پیش بینی می شود، پنج اقتصاد کلیدی این منطقه شامل اندونزی، مالزی، فیلیپین، تایلند و ویتنام شاهد رشد ۶.۲ درصدی تقاضای فولاد در سال ۲۰۱۹ (۷۸.۳ میلیون تن)باشند.

«ادوین باسون»، دبیرکل انجمن جهانی فولاد ابرازامیدواری کرد، جنوب شرق آسیا به عنوان نقطه قوی در تقاضای فولاد تا چند سال آینده باقی بماند و برای سال های متمادی نقش مهمی را در ایجاد تعادل ایفا کند.

پیش بینی می شود، هند بین ۱۰ مصرف کننده بزرگ فولاد، بالاترین میزان تقاضا را تجربه کند، به طوری که رشد تقاضای آن در سال آینده ۷.۳ درصد پیش بینی شده است.

بر اساس برآوردها، کل مصرف ظاهری فولاد اروپا در سال های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ به ترتیب ۱۶۳ و ۱۶۴ میلیون تن می رسد. به گزارش «یوروفر»، قابلیت تنش های بیشتر تجاری مانند وضع تعرفه ها روی خودروهای صادراتی اروپا  به آمریکا و تدوام ظرفیت مازاد در بخش فولاد جهانی می تواند سبب بروز برخی نگرانی ها شود.

بر پایه این گزارش، گرچه پیش بینی می شود، فاندامنتال های بازار فولاد اروپا حمایتی باقی بماند، اما مصرف ظاهری فولاد این منطقه افزایش خفیفی خواهد داشت.

مدیر ارزیابی بازار یوروفر معتقد است، در کوران تغییرات تجاری، فولادسازان اروپایی تحت تاثیر تحولات واردات و صادرات در فصل دوم ۲۰۱۸ قرار گرفتند که می تواند تاثیر خودش را در سال ۲۰۱۹ باقی بگذارد.

«پرویز امانیان»